κατατύπτω

κατατύπτω (Α)

(επιτ. τ. τού τύπτω*)

1. χτυπώ κάτι πολύ, πλήττω κάτι μέχρις ότου σπάσει

2. μέσ. κατατύπτομαι

και αιολ. τ. καττύπτομαι

χτυπώ το στήθος μου, στερνοκοπούμαι, στηθοκοπούμαι, χτυπιέμαι («καττύπτεσθε, κόραι», Σαπφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + τύπτω «χτυπώ»].